we're nothing but a name
متاسفام ک نتونستم به تمامی افکارم رو اینجا بنویسم
اما خب ...
گفتمشون
ینی
کسایی بودن ک بشنونم
و نمیدونم این اشتباهه یا نه. واقعا نمیدونم.. جزو چیزایی هست که اصلا نمیدونم!
شاید روز هایی بودن ک فکر میکردم این چیزا غیر قابل مطرح کردن ترین هاست برای آدما و اینجا نوشتن بهترین گزینه س
اما الان میبینم در عمل
اینجا ساکت مونده
اما خودم اضلا!
به خودم ک نگاه میکنم
هیچی ندارم ...
اگرم داشته باشم چیزایی هست که قبلا به دست آوردم و قبلا به اشتراک گذاشتم
ینی چیز جدیدی ندارم ..
we're nothing but a name
و وقتی پای افکار وسط میاد
عملا هیچی نمیشه توصیف کرد جز چیز هایی که قبلا به نحوی با کسی در میون گذاشته م
برا همین وقتی بهشون فکر میکنم ناخوداگاه یه سری اسم میاد تو ذهنم ..
یه جورایی مطمعنم برای اون ها هم
من یه اسمم
که گاهی یادشون میاد
پس چاره چیه ...؟
اینجا یه زمانی جایی بود ک خاص ترین هارو مینوشتم توش
اما الان
تقریبا معمولی ترین و کلی ترین ها توش نوشته میشه
و چیزایی که خیلی برام عزیزن
عملا در عمق تنهایی میتونن شنیده بشن!
یه جورایی دارم ایمان میارم
که
دلیل یه حرف
گوینده ش نیست
شنونده شه!!
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت: